Mniej więcej takimi słowami przywitał nas – jeszcze w foyer – dyrektor teatru Banialuka w Bielsku-Białej, za moment zaproszenie ponowił sam reżyser i autor scenografii – Łukasz Dworakowski.

Fakt, że spektakl wystawiono na małej scenie, gdzie panują studyjne, kameralne warunki – nie pozostał bez znaczenia. Zaburzona granica między sceną, rampą a widzami spowodowała, że znaleźliśmy się blisko siebie, tylko my i aktorzy.

 „Proces” w Banialuce to spektakl interesujący pod wieloma względami. Widz staje się oto świadkiem bogactwa środków scenicznych -  od multimedialnych obrazów, środki plastyczne - po teatr lalek. Kilka ruchomych regałów tworzy scenografię na oczach widza, a aktor jest na wyciągnięcie ręki. Klaustrofobiczna przestrzeń pokoju Józefa K., przeobraża się w salę przesłuchań, wydzieloną kilkoma metrami sznurka, by za moment znów stać się wnętrzem katedry, w której rozbrzmiewa głos więziennego kapelana.

 Reżyser, biorąc na warsztat tekst Franza Kafki, stworzył model rzeczywistości, w którym przegląda się współczesny człowiek. Pytania, padające ze sceny, jakoś dziwnie korespondują z tymi, które zadać może każdy z nas. Wydaje się więc, że metaforyka tekstu, mroczna i przytłaczająca, brzmi tutaj niezwykle współcześnie.

 W bielskim „spotkaniu teatralnym” udział wzięły klasa 3A oraz 3E. W klasie medialno-teatralnej o przedstawieniu było głośno następnego dnia, gdzie już w sali lekcyjnej komentowano to, co udało się zobaczyć w teatrze lalek. Dokładnie tak, jak zapowiedział dyrektor bielskiej sceny - Jacek Popławski: pewne obrazy z przedstawienia wrócą do was, kiedy będziecie dyskutować o „Procesie” Kafki.  Cóż, pozostaje życzyć nam więcej okazji ku temu, by właśnie w taki sposób ”omawiać” szkolne lektury.

18.11. 2021  „Proces” – pokaz przedpremierowy,

                     reż. Konrad Dworakowski, Scena na Piętrze, Teatr Banialuka w Bielsku-Białej